Het drieluik van Wafae Ahalouch vormt een zelfportret, als een puzzel liggen verschillende elementen tegen en over elkaar heen, een puzzel met een persoonlijk verhaal. Aanleiding voor de zaterdagtekenaars om goed in de spiegel te kijken en dat is letterlijk de opdracht. Ieder krijgt een kleine spiegel en tekent met een niet watervaste viltstift de eigen omtrekken op het glas. Dan wordt de beeltenis afgedrukt op vochtig papier en dat wordt een paar keer herhaald. De resultaten zijn verrassend. Ieder kiest er dan een uit en gaat delen van het zelfportret overtrekken op calque papier, die weer worden samengevoegd. Zo ontstaan gelaagde portretten maar dan letterlijk en dat allemaal onder het toeziend oog van Wafae.
Geef een reactie