| Nadat Beth Namenwirth in Belgie op jonge leeftijd op de academie realistisch naar de waarneming had leren tekenen kwam zij op de Rietveld Academie in Amsterdam studeren. Daar heeft zij het natuurgetrouwe tekenen losgelaten en is zij op zoek gegaan naar een expressie die helemaal bij haar paste.
Het abstract expressionisme wat in die tijd de norm was, lag haar niet. Wel werd zij geinspireerd door een aantal kunstenaars die toen figuratief, maar fantasievol werk maakten zoals bijvoorbeeld Francesco Clemente, Milan Kunc en Philip Guston. Zo ontwikkelde zij een eigen stijl waarin humor, ironie, persoonlijke ervaringen en bizarre en vervreemdende elementen een rol speelden. Al in haar examenjaar op de academie begon zij vrouwen te schilderen, op haar eigen manier. Die eerste schilderijen waren bijna stripachtige portretten. De vrouwen bleven, maar later werden de omgeving en het verhaal belangrijker. Ieder schilderij werd een verhaal, waarin thema’s aan bod kwamen die haar bezighielden. Die thema’s zijn bijvoorbeeld lichaamservaring, preoccupatie met uiterlijke schoonheid, vrouwelijke sensualiteit enz. Net zo belangrijk als het inhoudelijke verhaal zijn voor Beth Namenwirth de abstracte kwaliteiten die een schilderij interessant maken, zoals compositie, kleur en verfstreek. Zij is steeds op zoek naar een zo persoonlijk mogelijke manier om in olieverf te schilderen.
|
Beth Namenwirth zonder titel Dit werk is onderdeel van de COLLECTIE
|
