Amsterdam 3hoog achter
is een ongewone expositie. Een expositie die alleen over bomen gaat. Over de bomen in de stad. 5 jaar lang tekende Jet Nijkamp deze markante bewoners van onze stad. En kort geleden heeft ze al die bomen in een boek gezet om ze te bewaren, te bewonderen, te koesteren. Want bomen zijn de longen van een stad. Ze geven ons de zuurstof die we nodig hebben. Maar ook zijn het persoonlijkheden wanneer je door dit boek van Jet heen bladert.
Je gaat van ze houden als je er oog voor krijgt. Je ontdekt hun eigenheid die natuurlijk in de soort van boom zit maar die ook gedurende zijn leven is ontstaan. Een boom voegt zich naar de omstandigheden waarin hij opgroeit. Is er veel of weinig plek voor hem ? En hoe ver is het licht en de lucht verwijderd van waar hij moet opgroeien ? Tegenover mijn huis op de gracht staat een hele hoge iep die zo hoog heeft moeten groeien om nog wat licht op zijn bladeren te krijgen. Zo hoog is namelijk het pand dat aan de overkant staat. Zo zijn er ook bomen die klein blijven omdat er geen ruimte voor hen is om op te groeien. Bomen passen zich dus aan. Al naar gelang de omstandigheden waarin ze opgroeien.
Het wonderlijke aan bomen is dat je er levende wezens in kunt gaan zien die een eigen identiteit verwerven door de tijd heen. Bomen waaraan je hecht omdat ze bij je om de hoek staan. Je leert ze kennen. Ze worden vertrouwd. Je leeft een beetje mee wanneer ze het zwaar hebben. Met een storm of met droogte. Wezens zijn het geworden die met ons leven in de stad. Meestal zien we ze echter niet staan. Zo vertrouwd zijn ze geworden. Zo vanzelfsprekend. Maar o wee als er plotseling een verdwenen is. Omvergehaald en in stukken gezaagd en afgevoerd. Dan zijn we verbaasd en verontwaardigd. En missen de verdwenen boom enorm.
Jet Nijkamp schreef verhalen en belevenissen over al die bomen die ze getekend heeft met veel liefde op. Alsof ze familie van haar zijn geworden. Ze vertelt de anekdotes die zich op haar tochten door de stad rond al die bomen hebben afgespeeld. Belevenissen die verhalen opleveren en die nu in haar boek staan. Soms zijn ze ontroerend. Wanneer een boom pech heeft en door de bliksem getroffen wordt. Ze is mee gaan leven met het lot van haar bomen. Er staat ook een aantal gedichten in het boek. Geschreven door bewoners van de huizen waar Jet op bezoek kwam om een boom te tekenen. Ook in die gedichten worden de bomen levende wezens waarmee je kunt communiceren.
Maar het meest ontroerend vind ik de wijze waarop Jet in al die jaren is gaan leven met de bomen en in haar verhalen gezelschap van haar zijn geworden. Waarmee ze leeft en waarmee ze lief en leed deelt. Zoals je in familieverband de alledaagse gebeurtenissen aan elkaar vertelt zo levendig beschrijft zij het wel en wee van de bomen die ze op haar tochten door de stad ontmoet. In deze verhalen geeft ze eigenheid aan de bomen die we anders niet zo makkelijk gezien zouden hebben. Bomen zijn geduldig, en bescheiden. Ze vallen ons niet lastig, ze passen zich aan. Om die reden zien we ze gemakkelijk over het hoofd. Door de verhalen van Jet krijgen ze opeens karakter.
In het boek vind u ongeveer 40 verschillende bomen beschreven. Portretten zijn het. Ik had nooit gedacht dat er zoveel soorten zouden staan in de stad. Eerlijk gezegd heb ik altijd gedacht dat er alleen maar iepen stonden op de grachten. Nu weet ik dankzij het boek van Jet beter! Er zijn de komende weken verschillende activiteiten waarin u mee kunt gaan op bomentocht. Voor wie graag meer wil weten over al die bomen in de stad In de galerie liggen folders met informatie hierover. Veel plezier met de bomen in onze stad!
Kees Hordijk
Geef een reactie