onder een grote grijze hemel
2024
gemengde techniek
48 x 38 x 18cm
Bij het werk voor Binnenstebuiten ging ik er vanuit dat ‘schaamte’ een behoorlijk agressieve emotie kan zijn.
Vervolgens is het min of meer ontstaan vanuit een tekst van Baudelaire –
Het spleen van Parijs, Ieder z’n Hersenschim- waarin hij vertelt over mensen die hij ziet lopen met een een monsterachtig beest op hun schouders.
Een beest bovendien wat niet stil zit maar “het omwikkelde en verdrukte de man met zijn elastische, krachtige spieren; het haakte zich met zijn twee uitgestrekte klauwen in de borst van zijn rijdier vast; en zijn fabelachtige kop stak boven het hoofd van de man uit, als een van die afgrijselijke helmen waarmee de krijgers van vroeger de ontzetting van de vijand hoopten te vergroten.“
en:
“lets merkwaardigs was dat niemand van deze reizigers de indruk maakte zich te ergeren aan het woeste beest dat om hun nek hing en op hun rug drukte; het leek wel of ze het als een deel van zichzelf zagen. Al die vermoeide en ernstige gezichten toonden geen spoor van wanhoop[…]”
Catharina Scholten is scenograaf en werkte voor oa Het Nationale Theater, Orkater, Bos Theaterprducties, Senf, TG Oostpool, Toneelschuur.
Zij vertrekt graag vanuit realisme maar weet daar abstracties aan toe te voegen zodat er een bijna autonome, installatie-achtige ruimte ontstaat.
Haar werk is altijd meer-lagig, stapelt betekenissen maar getuigt ook van een groot gevoel voor humor en medemenselijkheid.
Zij werkt vaak met video. Het geprojecteerde beeld versterkt de gelaagdheid van het werk, veroorzaakt een meer poëtische theatrale ruimte of zorgt voor een visuele trip door het universum van de voorstelling.