De installatie ‘Where the wild things grow’ speelt met het perspectief van mens, insect en natuur. De dode insecten staan symbool voor de urgentie om anders om te gaan met de natuur en de positie die de mens inneemt ten opzichte van de natuur: wij staan er niet boven maar zijn er onderdeel van.
Het schilderijtje is er één uit de ‘Little forest’ serie, hierop staan bomen met een vermoeden van een menselijk onderkomen.
Carolien Wissing (Aalten, 1976) schildert in uitgestrekte of juist intieme landschappen, zowel op groot als op klein formaat.
Ze verbeeldt het grensgebied waar menselijk ingrijpen eindigt en de natuur begint.
In haar werk speelt zich een machtsspel af tussen mens en natuur, stilstand en beweging, controle en chaos.
De mens mag er zijn, maar de natuur regeert.